A brief overview from the Spatial Plan of the Republic of Serbia (SPRS) from 2010 to 2020. The importance and necessity is continuous monitoring of established objectives and strategic priorities for the protection and sustainable use of heritage through the programs of implementation and system of defined indicators, as well as through the development and use of information system for planning and development.
Continue reading
У раду се даје кратак приказ сегмента Просторног плана Републике Србије од 2010. до 2020. године (ППРС), који се односи на заштиту и одрживо коришћење природног и културног наслеђа, а који обухвата: стање заштите и одрживог коришћења наслеђа као значајног ресурса за будући просторни развој; концепцију просторног развоја која подразумева различит приступ заштити, очувању и коришћењу наслеђа у односу на регионалне и локалне специфичности; и приоритетне стратешке пројекте и активности заштите, уређења и одрживог коришћења природног и културног наслеђа. Истиче се важност спровођења ППРС, односно смерница које се односе на заштиту наслеђа кроз ниже планске документе, планове и програме развоја, прописе и општа акта, и њихову улогу у дефинисању стратегија на државном, регионалном и локалном нивоу. Указује се на значај и потребу континуалног праћења остваривања утврђених циљева и стратешких приоритета заштите и одрживог коришћења наслеђа, кроз програме имплементације и систем утврђених индикатора, као и кроз изградњу и коришћење информациног система за планирање и развој.
Continue reading
Autor: Miroslava Mitić, dipl. prostorni planer Svakog dana ljudi obavljaju bezbroj aktivnosti, zaokupljeni svojim obavezama i problemima, ne razmišljajući šta sve priroda čini kako bi oni mogli nesmetano da funkcioništu. Milionima godina ustrojeni sistem marljivo štiti život na Zemlji i čini da … Continue reading
18 aprila 1999.godine dogodilo se nešto čudesno što nas je spaslo sigurne smrti koja nam je bila namenjena onako kolateralno. O tom događaju ima malo podataka i niko ga nije svrstao u grupu događanja koja treba zapamtiti jer se zaista dogodilo čudo uprkos hladnoj i nemilosrdnoj logici zapadnih planera, koji su, svaki svoj potez dobro isplanirali do najsitnijih detalja i to su sproveli u delo. Jedan sam od retkih koji je svojim očima gledao i shvatio kako, se dobro isplanirano ubijanje stotina hiljada građana Beograda i okoline, briše malim neočekivanim pokretom prirodnih sila.
Continue reading
Meteorological Observations in Serbia started with Vladimir Jakšić (1824-1899), professor at Lyceum. He was the first statistician, meteorologist and climatologist who started the history of weather observations in Serbia. In January 1848 he began regular measurements of temperature, humidity, rain, wind speed and air pressure in his home in Senjak, Belgrade. In the next years his example was followed in other towns of the country, so that by the end of 1856 a network of well-organized meteorological stations became operative in 20 towns around Serbia.
Continue reading
Sacral architecture can be a powerful political tool. If we consider the architecture of pro-ethnocentricity – that is to say architecture ‘for‘ – it is: big, remarkable, breathtaking, and visible from everywhere for everybody. On the other hand, architecture of anti-multiethnicity, or architecture ‘against‘ – is rather small, allowing it to pass unnoticed.
Continue reading
If there is no drinking water – there is no settlement. If there is settlement, there is waste water. Waste water is a constant companion of settlements. In our country, cities and most of larger settlements have already built sewage systems, but many of them have no water purification plant. Waste water is the cause of serious environment pollution, especially the pollution of surface water as well as underground water. The situation is bad with tendency of worsening. Technical waste water purifiers must be built in all cities and larger settlements. There is no funds at the moment for such a challenging work. Technical water purifiers are needed in cities as well as in small settlements. There are going to be build one day, maybe 2 or 3 decades from now. But, what until then?
Continue reading
Ako nema vode za piće – nema ni naselja. Ako ima naselja, ima i otpadne vode. Otpadna
voda je stalni i sigurni pratilac ljudskih naseobina. U našoj zemlji gradovi i veća naselja
imaju izgrađene sisteme kanalizacije, ali najveći broj njih nema postrojenja za prečišćavanja
otpadne vode. Otpadna voda je uzrok ozbiljnog zagađenja životne sredine, a posebno
površinskih i sve više podzemne vode. Stanje je loše sa tendencijom pogoršanja.
U svim gradovima i većim naseljima moraju biti izgrađeni tehnički prečistači za otpadnu
vodu. To je vrlo zamašan posao za koga sada nema para. Tehnički prečistači su potrebni i u
malim naseljima. I biće izgrađeni jednog dana, ali će do tad proći možda i dve, tri decenije.
A do tad ….. ???
Period u Srbiji koji je prethodio procesu tranzicije (rat, kriza, sankcije) nikako nije išao u prilog privatizaciji. Svi navedeni događaji snizili su rejting Srbiji za potencijalne investitore. To je smanjilo “profitabilnost“ države i društva koja je ostvarena tokom procesa privatizacije. Takva politička klima u startu je poništila komparativne prednosti u odnosu na druge zemlje u tranziciji.
Uvid u proces privatizacije i koristi od procesa privatizacije imali su samo političari, “krupni akcionari“, kao i ostali “stejkholderi kompanije Srbije“. Većina “običnih“ radnika kao da nikad nije radila u tim državnim i društvenim preduzećima, kao da nikad nisu ulagali u ta preduzeća, postali su neupotrebljiv resurs, bez dugoročnog i održivog plana o njihovom zaposlenju nakon procesa privatizacije. Kreiran je ambijent u kome je građanima apsolutno anulirana svest da je svako državno i društveno preduzeće delom i njihovo, što je dovelo da njihove potpune pasivnosti. Moguće je zaključiti da su najveći profiteri privatizacije: oni koji su imali pristup svežim informacijama, oni koji su imali novac i poznavali ljude na izvoru informacija i strane kompanije, koje su iskoristile celokupno političko-ekonomsko stanje, i po relativno niskim cenama dolazili do preduzeća i atraktivnih lokacija.
Continue reading
Period in Serbia before the transition process (war, crisis, sanctions) was not in favour of proves of privatization. All mentioned events have lowered the rating of Serbia for potential investors. This reduced the “profitability” of the state and society that gained during the process of privatization. Such political climate at the start cancelled comparative advantage of Serbia considering other countries in transition.
Insight into the process of privatization and benefit from the privatization process had only politicians, “large shareholders” and other “stakeholders of Serbia company”. Most of “regular” workers, as if they never have worked and invested in these state-owned enterprises, have become unusable resources without a long-term and sustainable plan for their employment after privatization process. An environment in which the citizens awareness that each state-owned enterprises is partially theirs is annulled, has led to their complete passivity. It is possible to conclude that the biggest profiteers of privatization are: those who had access to “fresh” information, those who had the money and knew people at the source of information and foreign companies that have taken advantage of political and economic situation, and at relatively low prices attain enterprises and attractive locations.